Κατάθλιψη και Εγκυμοσύνη

Τα τελευταία 9 χρόνια παίρνω φαρμακευτική αγωγή για άγχος και κατάθλιψη. Έκανα και αρκετή ψυχοθεραπεία, που με βοήθησε πάρα πολύ.

Σήμερα παίρνω καθημερινά Effexor (αντικαταθληπτικό) και είμαι μία χαρά.

Ξεκινήσαμε τις προσπάθειες εγκυμοσύνης, αφού είχαμε αποφασίσει (ο Βασίλης, ο ψυχιάτρος μου κι εγώ) ότι θα παίρνω Effexor ακόμα και στην εγκυμοσύνη. Δεν ήταν αβίαστη απόφαση.  Οι γιατροί φοβούνται πολύ να σου δώσουν το οποιοδήποτε φάρμακο, όταν είσαι έγκυος.

• Στην αρχή έκοψα τα περιφερειακά - βοηθητικά φάρμακα. Πχ το Lamictal, που σταθεροποιεί την διάθεση. Συνέχισα το Effexor, είχα σκαμπανεβάσματα στην αρχή, αλλά μετά ήταν ΟΚ. Αυτό πήρε κανα 6μηνο. 
• Έπειτα, μετά από πολλή πίεση του ψυχίατρου, προσπάθησα να σταματήσω το Effexor, αλλά το εγχείρηματα κατέρευσε παταγωδώς στους 4 μήνες και μετά μου πήρε άλλους 6 να συνέλθω πλήρως - πάει ένας χρόνος. Απαίσια εμπειρία.
• Μετά, πάλι κάτω από την καθοδήγηση του γιατρού μου, προσπάθησα να αντικαταστήσω το Effexor με ένα πιο παλιό αντιακαταθλιπτικό, για το οποίο υπήρχαν αρκετά στατιστικά στοιχεία ότι δεν επηρεάζει στην εγκυμοσύνη, αλλά ούτε αυτό δούλεψε. Δεν μου έκανε το άλλο φάρμακο. Πάνε 8 μήνες. Μετά ήθελα άλλους 6 να έρθω στα τελείως καλά μου και να είμαι σταθερά έτσι.

Μετά από 3 έτη προσπαθειών, άπειρο διάβασμα επί του θέματος και συνεχή προβληματισμό, αποφασίστηκε ότι θα προσπαθήσουμε για παιδί παίρνοντας Effexor.